Door het rondvaren in mijn kayak het laaste jaar, wist ik een aantal lokatie's waar ik deze vissen kon vinden.
Dat zou echter niet genoeg zijn, buiten het feit dat ik ze weet te vinden, heb je ze nog niet gevangen...
Vooral omdat het ditmaal geen stadsvijvers betrefd, maar het grotere water.
Deze karpers zijn niet zo hap-graag, als hun stadse soortgenoten.
Bewapend met een hengel met pen-dobber, en een schepnet, vandaag het water opgegaan.
Het was een lekkere zonnige dag, en onze zachtaardige waterreuzen had ik zo gevonden.
Zonnenbadend onder overhangende bomen en struiken.
Ik blijf er mezelf over verbazen, hoe de vissen geen angst vertonen, als je ze vanaf een kayak op het water benadert...
(onduidelijk filmpje gsm-kwaliteit)
Deze vissen kon ik gewoon benaderen tot 1 meter afstand.
Met mijn hengeltop kon ik mijn aas recht voor de vis aanbieden.
Tot twee maal toe werd mijn aas geproefd, maar gelijk weer uit gespuugt...
Was ermorm mooi om me te maken, en vooral op mijn eerste poging.
Op deze hele vistrip, zeker een 20 stuks van deze zonnende karpers kunnen treffen, varieerend in lengte van ongeveer 70 tot 90 cm.
Dit water loopt uitendelijk dood, in zoverre, het gaat over van een vaart, in een soort rioolachtige doorgang, waarna het een stroom in de bebouwde kom van een stad wordt.
Op deze overgang, is de kant, een ophoping van alles wat ooit door de vaart zijn weg naar hier heeft gevonden....
Emmers, potten, flessen, palets, kadavers van kleine dieren, ballen, en al het overige denkbare.
De raarste spullen zie er tussen liggen.
Uit nieuwsgierigheid er eens langs gevaren, en dan zie wat mensen allemaal in het water gooien, asociaal !
Logisch dat je in zo'n omgeving, ook genoeg van bovenstaande waterkonijnen tegen komt.
Hardstikke brutaal, en nemen geeneens de moeite weg te duiken.
Toen ik mijn ogen door alle troep heen liet gaan, zag ik opeens iets eigenaardig...
Ook weggegooit door de mens...
Overlevend als fauna-toerist in Nederland.
En tot mijn grote verbazing een aantal meters vederop...
Hoe gek kan het worden ?
Wat een leven in deze rotzooi.
Aangezien ik een zwak voor deze dieren heb, en ik ze zelf al sinds mijn vroege jeugd als huisdier houd, heb ik mijn jacht instinct zijn werk laten doen.
En zo mijn eerste twee vangsten van vandaag in de kayak geland.
Normaal geldt voor mij de regel "catch & relase", maar in dit geval heb ik een uitzondering gemaakt.
Deze twee dames kunnen nu de rest van hun dagen tellen in hun eigen prive vijver, waar ze lekkere goudvissen kunnen eten, en regelmatig gevoerd worden...
.... nou ja prive, ze mogen hem delen met al de andere.
Ik heb namelijk reeds meerdere van deze waterschildpadden.
