woensdag 19 oktober 2011

16-10-2011 120 minuten vissen 50 minuten pielen

En koude ochtend, en een ochtend met een kort tijdsbestek.
I.v.m andere verplichtingen, slechts een korte tijd beschikbaar om te vissen.
Met een temperatuur van 4 graden begonnen, gelukkig liep deze snel op naar een aangenaam getal van 14.

Slecht 10 minuten op weg, en een bonkende hengeltop.
De eerste meld zich, een pittige snoek op de grote PikeFighter, het stuk kunstaas die ik voor deze vissessie uitgekozen had.
Eenmaal naast de kayak, glipt de snoek, terwijl ik deze net onthaak, me uit de vingers.
Helaas geen foto dit keer, ik schatte de vis op 55 cm.

Vol vertrouwen vervolg ik mijn vaart, benieuwd wat deze 18 cm grote plug me vandaag gaat brengen, bemerk ik m'n bewegingsloze hengeltop...vuil zeker.
Tijdens het binnendraaien voel het toch anders, tot mijn verbazing verschijnt een bewegingloze baars aan het wateroppervlak.
Een zeer zelfverzekerde baars, want met zijn 18 cm tellende lengte, moet deze toch wat lef hebben om een net zo grote plug te belagen.


Toen was het geruime tijd rustig.
Mijn vismaat die verderop vanaf de kant viste naderend, vang ik een aantal meters voor hem nog een snoek.
Een mooie snoek van 68 cm.



Mijn maatje had het de vangst gezien, en zijn fotocamera ter hand genomen.
Er is een hele serie plaatjes geschoten, maar hier onder enkele.







Melvin Thx voor de pics !
Zelf had hij ook niets te klagen, een snoekbaars, een winde, een snoek en de plaatstelijke baarsjes.
Die er op de lokatie mogen zijn ! Enkele van de baarsjes:





Tijd voor de terugvaart, al te laat eigenlijk dus voort maken.
Op de helft gaat mijn hengel krom, maar ipv een beet, zat mijn nieuwe PikeFighter op zijn eerste praktijkdag vast aan de bodem.
Ik was niet van plan deze hier achter te laten, en met mijn creatieve brein bij het idee gekomen mijn anker in te zetten als kunstaasredder.

Bij het verticalen met het ankertje was de plug duidelijke voelbaar, nu slechts een questie van haken.
En vasthaken deed het zich, echetr niet aan de dregs van mijn plug, maar aan het dikke touw wat mijn plug aan de bodem vasthield.

Met geen mogelijkheid kreeg ik mijn anker los uit het touw, tragisch genoeg was mijn anker op een diepte van 1,5 meter in het kraakhelder water, gewoon te zien.
Ben zeker 50 minuten bezig geweest, maar wat ik zo wilde, gebeurde niet.
En zo werd dit de dag ,die de geschiedenisboeken in ging als de dag, dat Manus zijn nieuwe plug en paraplu ankertje aan de bodem verloor...


1 opmerking: