zondag 30 oktober 2011

Met een kater op vis

Ikzelf ben naar een langzame start, tegen 11 uur weggereden, naar de stek waar ik de laatste maanden veel gevist heb.
Na een rete gezellig feestje, met mijn zakken vol om 02:30 uur thuis gekomen, met als gevolg dat ik de bedoelde tijd van 07:00 uur voorbij geslapen heb, en met een enorme kater als herinnering deze zondag heb doorleefd.

Eenmaal op het water, waar ik nog nooit iemand anders heb zien vissen op het water, werd ik verrast door een bootje met vissers.
Deze waren me al voor geweest, en lieten net een vangst terug te water, kreeg ook geen enkele beet, toen ik op de terugweg een tweede vissersbootje tegenkwam, vond ik het toch net iets te druk op deze stek.
Mijn kayak weer opgeladen, begaf ik mee naar een vijver waar ik om 14:00 uur een vismaat zou treffen om vanaf de kant te vissen.
Een paar maanden geleden was het vissen hier onmogelijk door de massale aanwezigheid van watervegatatie.
Nu waren er door de HSV een groot deel verwijdert, en het reeds door mijn vis maat gelukt met kustaas snoek te vangen.

Daar aangekomen tref ik een karper visser, die met zijn lijnen een vijfde deel van de vijver bezette.
Toen ook mijn vismaat ter plaatsen was, werd me gevraagd of ik mbv mijn kayak en dieptemeter, de dieptes op de vijver in kaart te brengen.
Hier kon ik het wel mee vinden, dus zo gezegd zo gedaan. Natuurlijk kon ik het niet laten 1 hengel op te tuigen en mee aan boort te nemen.
Terwijl ik de vijver geheel afvaarde, gooide ik zo nu en dan mijn hengeltje uit.
Er bleek nog aardig wat waterplanten te zijn achtergebleven, en moest met grote regelmaat het groen van mijn kunstaas halen.
Toch weet ik na een minuut of 10 een visje te vangen, de vis deed totaal niets, draaide ze zonder slag of stoot binnen, een snoekje van 51 cm.

Een kwartier later was het echt raak, hengel hoepelkrom net alsof je muurvast aan de bodemzit, maar ik voel beweging aan de andere kant.
Een veel belovende drill, ik krijg de vis niet te zien, ik draai de slip iets vaster, want deze vis heeft er blijkbaar geen moeite mee.
De vis blijft diep duiken, en sleept m'n kayak goed mee, ik hoop stiekem op een metersnoek.
Dan in een keer weer een flinke run de diepte in, en ik voel dat de vis de waterplanten in gaat....hopelijk krijg ik ze eruit...
Langzaam hijs ik de vis omhoog, ik voel een kopschud , en dan ineens de spanning van de lijn ...Aaahhhh !
Nee he...ja hoor, ik eindig met een bos groen, en los zo mijn tweede "bakbeest" .Een aantal weken hiervoor ookal zoiets meegemaakt.

Na nog een rondje gevanren te hebben besluit ik te stoppen, en net voordat ik bij de kant ben, voel ik vis aan mij hengel.
Ook deze snoek doet vrij weinig, net als de eerste, maar bij het wateroppervlak aangekomen, begint de vis wild te springen.
Ditmaal een snoekje van 63 cm.



De vijverdiepte is in kaart gebracht, en toch bewijs dat er snoek aanwezig is, en een paar visjes gevangen.
Ik denk dat we, als het kouder wordt, hier eens met doodaas gaan vissen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten